Als kind liep Max Porter langs dezelfde Noordzeekust als waar Julia Blackburn over schrijft. Het beeld dat de zee leegloopt en Engeland weer verenigd is met het Europese vasteland oals 7000 jaar geleden, laat hem niet meer los:
'Geen Brexit te bekennen zodra Blackburn de tijd terugdraait en de landmassa weer laat verwilderen en tot leven komen, en dat is een aangenaam louterende ervaring voor een diep verdrietige moderne lezer die zich meer Europeaan dan Engelsman voelt in deze voor ons karakter als natie zo ellendige tijden, en die de glooiende heuvels en gevaarlijke onzin van grenzen overal ter wereld eerder verwarrend dan inspirerend vindt.'